Po pożegnaniu się z Cztery, Katherine wróciła do swojej jaskini. Nie mogła powstrzymać myśli przed krążeniem w kierunku Imena, jej pierwszej miłości.
To wciąż bolało. Wszyscy myśleli, że to już dawno minęło, jednak tak nie było.
Co noc nawiedzał ją obraz niebieskich oczu Imena.
Po kolejnej nieprzespanej nocy Katherine postanowiła w końcu udać się do Evairy.
Szamanka mieszkała w małej jaskini w samym środku lasu.
Było tam parno, i bardzo, bardzo zielono.
- Halo? - zapytała w ciemność Katherine.
- Czyżbyś czegoś chciała Katherine? Cóż, na pewno czegoś chesz, przecież nie byłabyś tu tylko ze względu na wspaniałą rozmowę ze mną? Wejdź, w czym pomóc?
Katherine weszła do jaskini, i rozejrzała się. W koło leżało pełno medalionów, mikstur, diamentów, ksiąg i składników.
-No? - odezwała się Evaira - Przyszłaś się pogapić czy o coś poprosić?
Katherine szybko machnęła głową i powiedziała:
-Chciałam zapomnieć. Najlepiej o całym moim życiu.
Evaira uśmiechnęła się lekko.
***
-Nazywasz się Parade.
To były pierwsze słowa jakie usłyszała.
Tego co było wcześniej nie pamiętała.
Od teraz Beta naszej watahy nazywa się Parade!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz